-
1 osą|dzić
pf — osą|dzać impf Ⅰ vt 1. (ocenić) to judge, to assess- surowo osądzono jego postępowanie his behaviour was harshly judged- nie osądzaj mnie za to, co powiedziałem don’t judge me for what I said2. Prawo (wydać wyrok) to judge- osądzić kogoś za morderstwo to judge sb guilty of murder- sędziowie osądzili go zgodnie z prawem he received a fair trial, he was judged in accordance with the law3. (dojść do wniosku) to realize, to judge- szybko osądził, że nie ma tu dla niego miejsca he quickly realized that there was no place for him here- trudno osądzić, jak naprawdę było it’s hard to judge how it really wasⅡ osądzić się — osądzać się książk. osądzasz się zbyt surowo you’re too hard on yourselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osą|dzić
См. также в других словарях:
osądzić — dk VIa, osądzićdzę, osądzićdzisz, osądź, osądzićony osądzać ndk I, osądzićam, osądzićasz, osądzićają, osądzićaj, osądzićał, osądzićany 1. «rozpatrzyć sprawę i wydać wyrok; skazać wyrokiem sądu» Sędziowie przysięgli osądzili go zgodnie z prawem.… … Słownik języka polskiego
